признаница
мн. признаници
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 22131
Писмена потврда со потпис со кое се потврдува добивање, примање на нешто (пари за платена сметка, стока).
Англиски:
receipt
За одземените работи му напишаа признаница.
Тој ми даде пари без гаранција - просто само на признаница.