припрати
(се) припратат
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 36514
Се обрати кон некого со упорно барање.
Таа му се припрати со молба да го ослободи нејзиниот син.
Слично со:
напрати (св.)
Изведенки
1.
припратува несв.
(се) припратуваат
(се) припратуваат
2.
припратување ср.
глаг. им.
глаг. им.