резница
мн. резници
Вид збор: Именка, женски род
1.
Отсечен дел од растение што се става во вода или во земја да ожили.
Примери:
ожилување резници
3.
Дел од ластарот на виновата лоза пресечен на 2-3 окца.
Примери:
првокласни резници
вкоренети резници