светец
мн. светци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 2026
1.
Човек прогласен од црквата за свет.
Примери:
Животот на светците.
Бил прогласен за светец.
2.
Човек без грешки, без мана.
Примери:
(разг.) Се прави светец.
Изрази
Каков светец, таков венец - спроти светецот и клепалото.
Се прави светец - се претставува дека е безгрешен.