светиња
мн. светињи
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 18126
1.
Кај оние што веруваат - предмет или место за религиозна почит.
Примери:
Тој даб се почитувал како светиња.
2.
Нешто особено драго, што се чува со особена љубов.
Примери:
Го чува како светиња.
Го смета за светиња.
Слично со:
реликвија (ж.)