слава
мн. слави
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 1512
1.
Широка популарност и сеопшто признание на нечии заслуги, квалитети и сл.
Примери:
Славата никој не може да му ја одземе.
Овенчан со слава.
Слично со:
популарност (ж.)
Изрази
(разг.) Слава богу (на бога) - како формула, израз на благодарност кон Бога дека нешто добро завршило.
Вечна (му) слава - последен поздрав кон покојник со желба сеќавањето за него да биде вечно.
Му удрила славата во глава - премногу се прави важен со постигнатото.
(разг.) За чест и слава - од морални побуди, а за материјална добивка.
На стара слава - добива нешто на поранешни заслуги, на поранешен труд.