службеник
мн. службеници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 2367
1.
Лице што работи во различни области на умствениот или на физичкиот труд, а не учествува директно во производството.
Примери:
работници и службеници
2.
Вработен во јавната администрација.
Примери:
службеници на републичките установи
Изведенки
службениче ср.
мн. службеничиња
пејор.
мн. службеничиња
пејор.