стуфка
(се) стуфкаат; стуфкал
Вид збор: Глагол, свршен
Почне одеднаш да тагува, да се загрижува, да (се) туфка.
Стуфка жената кога го чу тоа.
Стуфкаа кога видоа кој иде по патот.
Изведенки
1.
стуфкува несв.
(се) стуфкуваат
(се) стуфкуваат
2.
стуфкување ср.
глаг. им.
глаг. им.