желница
мн. желници
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 39764
1.
Жена што пожелува или копнее за нешто.
Албански:
grua që mallëngjen, lakmon diç
Сирота желница не доживеа да си ги види внучињата.
2.
Летва што ги држи ќерамидите на куќата.
Примери:
Желниците на куќата беа накривени од тежината на снегот.
