ЦК (скр.)
Дури гемиџиите и да не сакале, или да немале потреба од контакти со ЦК, самиот ЦК не можел да биде индиферентен и да не се интересира за сѐ што се случувало на револуционерното поле во градот, па и во цела Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тој претставувал авторитет за нив и немало никакви проблеми во односите ЦК - Кружок.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Меѓутоа, оправдано се поставува прашањето: Дали Гарванов притоа навистина се раководел од интересите на Револуционерната организација или пак тоа го правел од некои поограничени интереси на ЦК, респективно од негови лични?
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Во месец јануари, 1942 година, се одржа Осмиот пленум на ЦК на КПГ на кој, меѓу другото, му беше посветено посебно внимание на ,словеногласните Македонци за да не се занесат од омразата на националното потиснување на грчката буржоазија и сегашната демагогија на окупаторите, а посебно на бугарскиот национализам и шовинизам...“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Седнавме и напишавме писмо до ЦК на КПГ. Баравме одобрение за склучување на партиски брак.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Додека во склоп на ЦК работеше Клуб-кафеаната, работната атмосфера и меѓучовечките односи во установата беа коректни и сосема во ред.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Односите помеѓу гемиџиите и ЦК не можеле да се средат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Овие изјави на ЦК и на Гарванов биле една од најголемите невистини изнесени пред конгресот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Хр.Шалдев, кој заради бугарската стипендија се откажа од ова членство и стана верен агент на бугарскиот егзарх, а истовремено упорно и смислено го клеветеше Мисиркова, дури и пред ЦК на ТМОРО во Солун – поради неговиот критички однос спрема изведбата на тие акции.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пишав и до ЦК, вели, и до главниот одбор на ДАГ, но писмата изгледа не отидоа подалеку од овдека...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Всушност, се покажало дека уште пред формирањето на Сарафовиот комитет, офицерите замешани во комитетските работи, на чело со генерал Иван Цончев, тајно од Делчев и Ѓорче Петров, зеле решение да работат за преземање на Македонската револуционерна организација и на нејзиниот ЦК од офицери, а кога ќе се постигнело тоа, Цончев требало да си даде оставка во бугарската армија за да го преземе претседателството на Врховниот комитет и да крева востание во Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тие оделе дотаму што сметале дека, ако од политички причини не можеле да се отстранат членовите на ЦК, барем требало да се направи неможен нивниот опстанок во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
По завршувањето на мобилизацијата, Захаријадис го свика Третиот пленум на ЦК.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но, почнувајќи од јануари 1901 година, кога по една голема провала бил затворен ЦК и за претседател на новиот ЦК дошол Иван Гарванов, ситуацијата се изменила.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
22. Под ова име Мисирков ја подразбира Организацијата како целина, а не само нејзиниот ЦК.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Треба да се забележи дека, освен ЦК, малкумина позначајни раководни личности биле уапсени по Солунските атентати.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Од ЦК на КП на Грција.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Односите меѓу ЦК и гемиџиите најмногу се заостриле кон почетокот на 1903 година.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Додека ЦК бил во стариот состав, на чело со д-р Христо Татарчев, гемиџиите се однесувале со нужниот респект кон него.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Гарванов, според нив, требало да се откаже од мислата за ослободување и свечено да изјави пред Судот и пред присутните дека тој е член на ЦК на МРО, со што би извршил голема агитација меѓу туѓиот свет во полза на македонската кауза.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
