агресија (ж.)
Тие сега ќе добијат крилја и нивната агресија ќе расне и нивниот подбив ќе се шири.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Понекогаш нетрпението дури надвладува, зашто во таквиот случај, просторот за излевање на нашата агресија е ограничен на една точка.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Наглас се кажа она што тој со денови го мислеше, неправдата што го гореше, агресијата врз неговиот личен и национален мир која не можеше да ја сфати, како што не можеше да сфати со која своја постапка, како човек или како Македонец, тој придонел да се најде во оваа ситуација.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Луција плачеше, Фисот стоеше до мене и ме принудуваше да го изедам есејот; јас јадев, од инает, затоа што бев решен да не дадам повод за никаква агресија.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во овој период земјите од Европа на меѓународен план склучувале меѓусебни договори едни со други и едни против други, едните да се заштитат од агресија, а другите со заеднички сили да ги остварат своите освојувачки цели.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Бидејќи се сметаат за сексуални објекти на општества со кои долго доминираше мажот, се сметаат за одговорни за судбината на мажот поради инцестот и копнежот меѓу членовите на семејството, што за возврат станува извор на сексуалната агресија на мажот. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 189
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Што ти значи ова?“, ми пишуваше Агна. „Во таа изјава гледам агресија, скриена потреба некого да потчиниш и, уште, една многу голема лицемерност, проблематичност на твоите побуди“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Неговиот глас, метализиран од појачалата, татнеше набројувајќи бескраен список од злосторства, масакри, депортации, грабежи, силувања, тортури на затвореници, бомбардирања на цивили, лажна пропаганда, непредизвикани агресии, прекршени договори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Потоа, целата онаа агресија во Битола, оној чуден начин на барање услуга, сето тоа некако уште повеќе ме исфрли од колосек раѓајќи притоа некаков непознат отпор во мене кон сé што посегнува по мојот интегритет.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И најголемото измачување не беше физичката казна што ми ја наметнуваа, туку поднесувањето на нивното страдање како апсолутна агресија која и јас ја доживував.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
