албански (прид.)
Кога границата меѓу Албанија и Југославија се извиши како висок непробоен ѕид, моите албански сонародници доаѓале до бодликавиот тел на границата од каде фрлале пари цврсто верувајќи дека некој ќе ги однесе до манастирот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Со тие два-три зборови на нашиот албански јазик се поздравуваме и потоа стегна сопирачката.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сталинизмот речиси во самиот пејзаж на албанскиот дел ја беше идеологизирал и самата природа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тој ми прилегаше на сфинга во патувањето на албанскиот дел на балканскиот лавиринт.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Овците и козите – и тие се најдоа во дворовите на некои албански селани.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Но него најмногу го возбудуваше можното постоење на лавиринтот во полифоното четворогласно пеење, кое било забележано само кај неговиот албански народ на Балканот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Го гледаа белото блескаво езеро долу пред нив сѐ до малото езеро и мрачните албански планини, ги починуваа очите на зеленилото спрострено под нив, понекогаш ќе здогледаа срна како пасе мирно и одвреме-навреме уплашено ја крева главата да разгледа дали некој не ја демне, а живо задоволство беше кога ќе се појавеше дива коза, една или повеќе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Од чардако урва ена жана и нешчо ме опита на албанцки.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Некои веќе ја преминале границата и излегле на албанска земја.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој понижувачки пораз и незапреното повлекување на италијанската војска на албанска територија што командата во Рим и самиот Мусолини ги доведуваше до лудило, беше прекинат со нападот на Германија врз Грција.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ова беше време да распламти и тивката битка која се водеше меѓу душите на турската баба и албанскиот дедо, да се замине навреме или да се остане засекогаш и да се пречекаат различните војски спротивставени на двете страни од границите.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Го плеткаат јазикот и на албански и на грчки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Околу полноќ дојде еден вооружен вод албански војници.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Настојуваше да најде место во судската хиерархија на албанската монархија. Не остана долго на оваа служба.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Комунистичката вера целеше во текот на педесет години целосно да ја избрише религијата од албанската меморија.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се разбира потврди Татко, но најмногу на ум го имал својот мајчин албански јазик чиј реформатор бил, ја употребил првата латинска азбука, која ќе биде конечно прифатена како конечна албанска азбука на Конгресот во Битола во 1908 година.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Бидејќи дојдени од Албанија, иако рисјани кои говореа многу чист македонски и не го знаеја албанскиот, нашите почнаа да ги викаат Албанци.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Силјан Лилјаков знаеше албански и ќе рече: — Ставете штица на камионот и тргнете нѐ сите наеднаш!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тука сѐ уште не стигна албанската преродба.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Неочекувано брзо ја добив албанската црвена виза.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
