десетка ж.

десетка (ж.)

Во грчкото писмо, системот на означување на бројните вредности можел да настане само со појавата на дополнителни знаци и со доведување на бројот на знаците до 27, т.е. до неопходниот и достатен број за означување на единици, десетки и стотки.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Додуша, немам ни вака, ама сетики низ торбата расфрлани десетки и стотки, испревртена и стуткана понекоја илјадарка, низ документите, во џебот за мобилен и оној за клуч... значи сегде, само не во паричник.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Сите се клештеа; вклучително и докторот кој им се придружи, како кец на десетка, иако беше кец ас.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ливајн седна на неговото место покрај „лутата десетка“ и слушаше некое време; ништо значајно не се случуваше.
„Малиот дожд“ од Томас Пинчон