ефемерен (прид.)
Покрај надворешните граници на новата Република Албанија, превладуваше густата пајажина на внатрешните граници на земјата помеѓу различни принципати, минијатурни ефемерни републики, прогласени и одржувани во поделената земја од окупационите сили на Сојузниците, од големите фисови, верските конфесии.
„Граница“
од Луан Старова
Во тој луфт, тој циркуски неон
и сега не се познава каде е
мојот живот, мојата скриена фалинка
не сум крив јас
виновни се оние кои веруваа
полесно ми беше да бидам неограничен
во слободата да грешам, одошто да сакам
ја имав секоја имајќи ја безличната
жена, не груба, не глупа, не грда
напросто ефемерна
бришаниот простор ме плаши, не празниот
ѕвездената прашинка која светка под папокот
на мојата скокотлива куртизана, судбината
мојот детски инат, залудното препознавање
во сѐ што не сум јас
зар не сум доволно смртен
за да бидам и жив, и со себеси соочен
зар јас ќе го напуштам светот
не тој мене, мила моја!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Средиштето е празно, и напротив, маргината е она место кадешто се репродуцира смисла и од кадешто може да се дофати по некоја вистина, ефемерна, секако, бидејќи вечни вистини веќе нема.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Постмодернистичкиот дизајн не би требал да тежнее кон вонвременското, нему му е допуштено да биде ефемерен и условен од ситуацијата.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Обично дипломатските пријателства во долгите мисии се поводни, кусовечни, ефемерни, подложни на заборав откако ќе заврши мисијата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
А спектралната цивилизација измислена од Американците, ефемерна и толку блиска до исчезнување, наеднаш се чини дека е најдобро и исклучиво прилагодена кон веројатноста на животот кој нѐ демне. 62 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
