заима (несв.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Затоа и му рече да не заима пари од вујка си Гура.
        
      
    
    
    
      „Крпен живот“
         од Стале Попов 
        (1953)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          — „Значи, сега Крсте ќе се заборче кај вујка си и после ќе му ги одработува“ — Ц'к, ц'к!“ — си направи таа и му рече да не заима.
        
      
    
    
    
      „Крпен живот“
         од Стале Попов 
        (1953)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Се заимавме и секое утро ќе ми се јават:  — Калимера, синдрофиса Небеска 13. — Мир манѓес, шок 14, ќе им одговорам.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)