карневал (м.)
Секој секого може да бакнува и на тој ден изневерата не може да се земе како причина за развод на бракот, ниту пак децата од „карневалот“ можат да се прогласат за вонбрачни...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Секој учествува во карневалот на свој начин, а карневалската психоза се чувствува на секој чекор.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Некои фустани, како оние на калуѓерките, само навидум се безбојни, а под нив како да се збрани сите бои и сите движења од деновите на карневалите во Венеција.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
По повод карневалот 1627-та, Војводата Савојски наложува да се изведе балет во кој дванаесет карпи оживуваат и почнуваат да танцуваат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Слушав од овдешните луѓе дека карневалот се одржува во февруарските дни со цел на луѓето да им се овозможи разонода и да се разбијат и отстранат и по овојпат „духовите на зимското сивило и едноличност“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
За Бахтин, карневалот беше кус исклучок за уште подобро да се потцрта строгоста на нормалниот живот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Totus mundus agit histrionem – магијата на младешките сништа, играрии, вилински карневали, на мангупски царчиња и шумски духови, на слаткото травеститетво, кога вљубеноста е Атлас, но атлас кој и покрај силата е незапирливо нежен, а светот на новите облици заличува на нестварниот свет од бајката, низ кој талкаме полни со духовна и физичка кондиција и приемчивост – и сега во овие исечоци, во оваа шкрта милост на сеќавањето, поттикот е еднакво жив.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
За Февруарскиот карневал во Келн луѓето се приготвуваат цел месец, па и повеќе.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тоа е големиот карневал во Келн, кој се одржува секоја година во февруари.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Келнскиот карневал има свои правила. Тој трае една недела.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Секогаш имав впечаток на крвав карневал.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Сѐ си било толку убаво и совршено, како во театро и опера, како на парада и карневал.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Келн е единствен град по оригиналноста на овој карневал.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Овде се одржуваат и завршниците на карневалот. За ова ми расправаше еден скопјанец, кој токму на ова место отворил хотел.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Настаните кои се одвиваа ми личеа на трагикомичен карневал кој се одвиваше на најзатворената балканска граница.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Но, секој од нив не забораваше да купи и по нешто за претстојниот карневал.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Затоа што рековме: нимфоманките ќе останат заклучени во нивните соби за време на карневалот,“ рече доктор Фројд.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Нели рековме нимфоманките да останат во нивните простории и да немаат пристап на карневалот?,“ викаше однекаде медицинската сестра Хилда.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Келнскиот карневал е третото „К“ Во Келн се одржува карневал, секоја година во месец февруари.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Познато е дека луѓето под маска доживуваат еден вид транс, затоа што се наоѓаат на тенката линија меѓу идентитетот и алтеритетот, меѓу она што сум јас и она што ме прави маската (не-јас); во таа двосмисленост на идентитетот (како и кај проклетиот формулар што се вика пристапница) се состои трансот, карневалското чувство на еуфорија; во такви услови анално-гениталните опсесии стануваат неминовни (по тоа не се разликуваат партиите и карневалите); и треба да се види допрва зошто двојството на идентитетот, по правило, кај сите народи и култури, се сврзува со анално-гениталната метафорика.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
