ликер (м.)
Откако слушна: “Сепак, денот се познава по утрото”, Ема одмавна, по навика со левата рака, а со десната ја крена чашката со ликер и ги облеа усните со неколку капки кои се развлекоа по тенката линија кармин што ги спојуваше.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Во хаосот околу нив лушпи од ореви, допушени црноглави гасеници во пепелницата, лепливи лочки ликер и нејасни привиденија со недооформени лица.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ама ни дојде убаво од тој ликерот и се вративме да испиеме уште по едно чоканче.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Нарача уште еден ликер и се намали.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Полупразната чаша беше празна. И пак полна со зејтинест ликер.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Пржени компирчиња за вечера, артичоки во сос, ликер од вишни, сочен колач‚ цела шунка... Сѐ на сѐ, вистинско изобилство и уште грст нарциси расфрлани дури и по чаршавот, меѓу шолјите!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Патем, сѐ ни беше толку многу погодено така што отидовме уште во една кафеана и таму испивме уште по две чоканчиња од тој ликерот зелен после што бевме навистина пијани.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Знаеше дека другиот се мачи да го отчепи шишето со ликер, Чу: „Јас сум пропаднат светец, бивш богослов.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Изабела оди да го полие цвеќето. Пред тоа ми нуди цветен ликер.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Од зелениот ликер во утробата му се роеја полноглавци.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Не знам дали бевме подземени од успешната трговија или од нашата детска лесномисленост, ама не знам што ни текна, влеговме во една кафеана и испивме по едно чоканче еден зелен ликер со мента.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Бесмислен вкус.“ „Што тоа? “ праша. „Ликеров. Со таков пијалок не се враќа славата на Цезар. Чао.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
