мие (несв.)
Сега сите се одени на река да се мијат.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Само што момата бојлер вклучи инспектор дојде струја да исклучи со ладна вода миеше коса мајка ѝ викна да не оди боса Плочките ладни реума влечат ѕидови пукнати треба да кречат татко без пари во возови на влеча а мајка ѝ 10 години во стечај
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
И ако ако тајните агенти беа малку од малку асолна фела Немаше сите до еден сами да мијат садови дома
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
СВЕТИ ТРИФУН I Ме затворија во манастир во црква ме затворија во осама ни дождот да ме мие ни виното ни плодот на надроченото сонце под овие ридја ме врзаа за ѕидот за тулата за варот со боите на ридот со воздухот на коштаните ме врзаа млад и ме нарекоа светец а јас лозите ги сакав и очите на селските моми на гроздобер на панаѓур на сведен.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Го беа избањале и му дозволуваа да се мие релативно често во еден тенекиен леѓен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И петли в село пеат и зората се зори - над карпа в крв се мие и темнината пие силно светнал ден!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
И петли в село пеат и зората се зори - над карпа в крв се мие и темнината пие силно светнал ден!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Градско девојче, некаква Елена, доаѓа и да ги дели со нив деновите, да ги гази истите патеки, да се мие во истото поточе...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Надвор плискаше дожд и ги миеше камењата а нивната чистота сѐ појасно се покажуваше во бербатната вода, собрана во шеталиштето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Не миејќи се, се соблече и се искраде од собата во која среќните љубовници спиеја со залепени грбови.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Крпите и сунѓерите често ги миеја во чиста вода.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Рацете да се мијат најмалку две минути со сапун.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Ги мијам и си шепотам: излези болесиште од коските во месото, од месото во косата и во ноктите и оттаму појди во реката и оди по река, дури да те изедат рибите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Му даваа дури и топла вода за миење.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Едно е арно дека нема кому да му потураш, кому да му миеш нозе и да му гувееш кога ќе вечера, а трипати е полошо оти нема кој да се опсени околу тебе, да ти покаже, да те поучи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сум ги засукала ракавите и само го мијам и го ложам со вазелини, со пудри.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Бокал сол од море пие. Голем сапун помал мие со трет сапун и со вода.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Цветан ми држи стража, а јас се мијам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Таа после темелното миење се користеше за шеќер, брашненце и останати домаќински работи.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Наутро мора да станува порано и во одредено време, па мора да се мие, па мора да се облекува.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
