мисли (несв.)
Си мислам дека и дрвјата тргнале да одат и, идат право на нас, ќе нѐ газат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислам сѐ ми запишува со очите: сркањето, џвакањето, голтањето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мораш на сѐ да мислиш, што се вели, не знаеш како ќе те разбере.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислам дека и однатре нѐ осветлува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој пак, кога нѐ видел фатени за рака, долго време мислел дали да нѐ казни или да ни згази на рацете, на прстите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си мислам ми се крие некаде меѓу луѓето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сигурно повторно слегло да ме види, си мислам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Видов, не видов и ѝ дадов сѐ што мислев дека ми е многу.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ си мислам дека, кога тргнав, таа беше уште во логорот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може само така да ми се виде дека мислев на него, ама целиот тој ми се стори.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој е, си мислам, ме виде од прозорец и сега ќе истрча на улица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А сѐ е ко за него, си мислам, нему сѐ ќе му чини, сѐ ќе му прилега.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе се губи главата, си мислам, со гол газ ќе нѐ најдат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ фатило некаде ноќ среде шума, прст пред око не се гледа, што се вели, мислиш си ослепел, а тој ми вели да се фатам за опашката од коњот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А тивко е, мислиш сѐ е позаспано.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислам дека некој нѐ гледа, велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислам, ја сметав оваа насловна за пакосна месијанска слика.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Не“, реков, „не мислам дека претеруваш.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Молчиш? Молчиш зашто не сакаш да мислиш...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Мислиш дека треба да ја пуштиме? - рече дедо му.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
