непоканет (прид.)
Верувам дека од никаде, ама баш од глувотијата на оваа мирна улица се појави брат ми, рус и висок, во фармерки и кожена винтјага, и непоканет почна да зборува, неконтролирано мавташе со рацете, се закануваше, караше; за пет минути колку што ломотеше сигурен сум дека сѐ ми извади низ нос, па дури и сендвичот што набрзина го имав излапано во гадното шинобусиште.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Да,“ потврди Рајнер, и непоканет влезе во собата во која бил роден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Плачот на времето ја оплодува осамата, безпоштедност и нечуен восклик, а јас, јас ѝ се смеам на насмевката и на смртта која доаѓаше непоканета со својата мирна совест.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
