нерамнина (ж.)
И сенката му се сопнувала по нерамнини. И токму таа сенка како да го задржувала да се оддалечи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Филозофот забележа една тесна испакнатина на карпата, и фаќајќи се за нерамнините се искачи нагоре и почна да го препишува записот од долните редови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тој шум ни беше познат: меѓу два влечкави чекори се слушаше и еден ѕвечкав, светол, метален звук - бастунот на дедо Симон ги испитуваше нерамнините на патот.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Заспав, во опојниот мирис на нејзините нерамнини кои мирисаа на млеко...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
И сега виде. Меѓу двете најголеми карпи на таа шпела се подаде едно огромно темно и распавтано клопче и, чиниш наттрчувајќи се со него, прибрзано и слизгајќи се по снегот, како во некое ужасно шегување со него, застанат сосема несигурен на таа лизгава нерамнина, - заминуваше напреку, право кон неговото јарче.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Белата Долина беше зарамнета од високиот снег, а сите грмушки и нерамнинки по неа сега беа благи бели хумки по тој волшебно мек снег.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
