одлета (св.)
Одлетале од некој таен аеродром во Канада на состанок некаде во Сибир и конферирале со членови на Евразискиот генералштаб, на кои им предале важни воени тајни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сега тој многу јасно го виде на белината и своето зрно како одлета од врвот на неговата пушка и како ја фати насоката на она ужасно ѕвере, просто следејќи го в петици и сигурно настигнувајќи го, сѐ додека не се вкопа во неговата распафтана арамиска зачекореност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во неколку дни се направија штркови и сите одлетаа крај море за да се чекаат дури сите да се соберат.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
За нив татко ми прикажуваше оти тие биле брат и сестра и ич не живееле како што рекол Господ, та беше ги колнала мајка им и татко им да се сторат пилиња и да одлетаат в поле, та да се бараат и еден други и да не се најдат.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Од рацете уморни одлета жолтиот срп и потпран на ридот се загледа в тихиот крај...
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Треба да се промени терапијата
местото на живеење
да се одлета на високо и ведро
да се преземе нешто перспективно
знам, но имам поважни работи.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Само напати ќе дувне некое ветерче ќе одлета некоја чавка, ќе испишти некоја сојка и ќе ги истресе капките од голите гранки на дрвото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дадов отказ од работа и одлетав назад за Скопје.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Птицата не се претвори во оса туку си остана птица и си одлета зад покривите на куќите.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Пилци да се сторите и од куќава наша да одлетате, да в поле да појдете по трњето да стоите и еден-друзи да се барате, та да не можете никогаш да се најдете.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
„Бајката за птицата која си ги распорила градите и си го откорнала срцето откако нејзината љубена птица одлетала и веќе не се вратила.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Колку што се сеќавам од преголема возбуда дека сум фатил птица, не знаев убаво да ја држам, та набргу штом ја извадив од клопката, таа ми првна од рацете и одлета на блиската слива.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Се разнеле и гласишта небаре се приналутил и одлетал во Ледената палата на соништата...
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Сѐ додека неговиот последен неизвикан вик не му се сви во грлото, бессилен дури и за да одлета и нем.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И се заколнав: во мавтањето нека ми одлетаат рацете од рамо, но стихови веќе нема да пишувам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ми е страв да не ми загинеш, да ми одлеташ некаде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се чинеше како да нема никаква тежина, со која беше стапнат во таа долина: се чинеше како да ќе одлета само ако дунете малку посилно во него, како она топче од презреаното семе на глуварчето, што се раштркува на сите страни и при најмалечкиот здив на ветерот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се плаши да отвори прозор за да Фјодор случајно не одлета над стреите Келнски и да не се насука на врвот на Келнската катедрала каде што живее малиот но недопирлив бог на рационалноста и мајсторството, кој е многу кавжлив и терсене иако има долга бела брада како Дедо Мраз.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се сети на легендата според која еден штрк не одлетал со јатото, останал да го храни и да го одржува во живот својот татко кој не можел да одлета поради староста.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мала белина најпосле, во еден таков докрај загубен ден, небото одлета нагоре и стана бело.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
