перница (ж.)
Одвај ја досигнав, зашто ми пропаѓаа нозете во јорганите и перниците од креветот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Се случуваше, при селидбите, во воените времиња, кога одевме по рововите, да носиме книги место ќебе, перница или торба.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Еден жолт зрак од сонцето на залез влезе низ прозорецот и падна преку перницата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Само малку е приподигнат со главата и потпрен со сламена перница под плеќите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се свртуваше и со насолзени очи ја зариваше главата во перницата.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Треба само под перница да се клае чешел, огледалце и украдена пченица од жена што се враќа од црква.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Спроти леглото на Арсо беше ставен уште еден одар со сламарник и перница и нова поголема стомна до одарот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Бараше да ја прекрстувам и перницата на која спиев.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Квасам перници ладам жештини свирам музики дишам чадови.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Будење со ќебе место со перница под главата!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Повеќето од шминката се беше размачкала по неговото лице или врз перницата, но лесна сенка од руменило сѐ уште ја истакнуваше убавината на нејзиното јаболкце.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Книгите морам да ги кријам под перница.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Подот е послан со рогузи и стари истраени ќилими, а под камарите сѐ до вратата, поредени се перници полнети со слама.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Со амблемите можеш само да се сликаш или да си ги мушнеш под перница.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Солза под перницата а насмевка на вратата.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
А пијавиците откако ќе се нацицаат од крвта, ќе се подујат и ќе паднат на перницата од татка. 38
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Заспа уште веднаш, штом го сети допирот од перницата под својата глава.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А Ване пак го извлекува стрипот од под перницата и пак чита.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Направи остар нож и пред да си легне го стави под перница. Сонуваше како некому се заканува.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Па сепак, од потребата за конкретна акција ме одвраќаше помислата дека веќе во идниот момент Катерина ќе ја поткрене главата од перницата (се разбира под претпоставка дека го избрала креветот како место за починка) и ќе ги здогледа книвчињата чијшто број постојано се зголемуваше.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
