полата (ж.)
Потоа со полата на палтото си го избриша лицето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ја пикна раката и ја покри со полата.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Земав две книги, ги сокрив во полата од капутот, божем ќе ги продавам!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Сестра ми ме повлече за полата и низ плач ме праша: - Бате, Кире, ја гледаш ли мама?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Трајко се забриша со полата од гуната и стана да ја донесе софрата, но Митра притрча и му ја зеде од раце: — Ииии, браче! Ами кој ќе чуе ка ќе рече! На Митра Сукалова деверите ѝ а клаваат синиата!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И пак како што правеше дедо му, Бојан ја сврте полата на своето палто и со грубиот волнен шаек си го избриша лицето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
— До го чујме! — одговори Андон, чистејќи ја берданката со полата од волнената сакма што ја донесе чорбаџијата Стеван.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нумо ја вади од џебот изабената лажица, ја брише со полата, ја удира од коленото и седнува до Пандо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Сестричката пак ме повлече за полата и рече: - Ја нема ли мама, бате Кире?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
