прелом м.

прелом (м.)

Кај Кејџ отсекогаш постоела нагласена одбивност кон сето душевно наметливо, кон сите субјективни преломи на стварноста што ја извртуваат нејзината изворност и ја ставаат во функција на нарцизмот и приватната патологија на оној кој го произведува делото и на оној кој го прима.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Фрактура на дваесет и седум коски. Три пукнати. Прелом на ребрата.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
XLIV Утредента, дежурав во печатницата, при преломот на весникот во кој работев како новинар.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Немав чувство дека учествувам во голем прелом.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Го следеше како се развива тоа, беше еден стар начин и можеше да се следи во сите негови преломи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)