пука (несв.)
Сега не знам дали нѐ видел некој или пукањето било по нешто друго.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Луѓето мрдаат, се вртат, неспокојни ги прави пукањето што доаѓа од некаде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прст и плева, што се вели, и без пукање ќе нѐ изгази.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога се смири малку пукањето, кога се уталожи, што ќе видиме: озгора нѐ напокриле лисја и гранчиња што ги кинеле куршумите. Од крај в крај.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го притегна пушкомитралезот. - До наредба не пукај! - се пренесе команда.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Немам сила... Срце пука... Еј, ми тежи тешка ноќ.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
„Ноќеска ли?“ праша. „Ноќеска ли пукаа во него?“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Во главата дури имаш жива слика како 'рбетните пршлени ти пукаат и како 'рбетната течност истечува од нив.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Колкав им е крвниот притисок и шеќерот На белосветските хуманитарци Кои на зајакот му велат да бега на ловџијата да пука И кои за своите самозададени мисии Папагалски повторуваат дека се мостови меѓу Исток и Запад?
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Од двете оружја се слушна пукање, и сетне два куршума со пискот зол излетаа, барајќи месо: едниот го сретна, и Кузман сети силен бол во рамото, кај одлево клучницата со зглобот лопатниот го крепи дел; а другиот во правта закачи, свирејќи злобно но без да сретне жива цел.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Некој страв го фаќа од пукањето и само се крсти за да стане гуштерица.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Живи не се давајте! – викаше пукајќи пред него, а во воздухот одѕвонуваше гласот на Никола, како двоен повик: еден на јуриш за дофат на слободата, а друг за скок кон смртта но храбар, бестрашен скок, скок кој носи слава.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Излегуваат двајца карабинери ко зелени гуштери и пукаат нагоре во воздухот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од прво одделение нѐ тераа да цртаме храбри партизани и курирчиња и на сите ни беше смачено кога моравме за секој празник да цртаме као партизаните со петокрака ѕвезда на капата пукаат во Германците и ги победуваат или пак, ќе ни дадеа состав како курирчето Славко ги надитрило Германците, се разбира, тоа секоја година се повторуваше.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Неговото алчно срце пукаше од мака при помислата дека маслинките пропаѓаат.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Тој сиот се тресеше и возбудено објаснуваше дека морал да пука.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
На секое пукање по една солза ќе ми се скине.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не престанувајте да пукате сѐ додека не биде сосем мртов.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Како што пука едрото напнато од белина, така пред нејзините ширум отворени очи се развејува пената на денот, толку лесно се топи чадот од ефикасни формули за брзо заборавање...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Само да пукаат и да ми се прават красти.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
