развалува (несв.)
Војникот не чека и ја развалува вратата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Беше немажена, уште неспастрена, што се вели, но дали мораше да блудничи со војниците и така да си ја развалува снагата?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја развалувам вратата и, наместо јас, внатре влегува една толпа жени.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Гризат, туркаат, развалуваат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
