рапавина (ж.)
Рапавината на татковиот глас бргу потонува некаде како фрлен предмет во непозната длабочина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Глигор испитувачки ги шеташе своите големи смели очи по рапавината на Џемал-ага.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Арсо не ги слушна Павлевите уверувања. Тој презриво ја доближува батериската светлина до омразената рапавина што му застанува на патот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Го шеташе погледот по рапавините од ѕидот и се задржуваше на аглите каде што се згустуваа сенките..
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Арсо се оптегна, и, потпирајќи се на рапавината од ѕидот, се исправи, си ја затегна разлабавената врска на вратот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Глигор љубопитно ги залепи своите очи врз рапавината на неговото лице.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тоа не беше ѕид, туку рапавина од карпа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
