расцепен (прид.)
Крај една расцепена бука лежи една маска со искршени нозе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Расцепена е! Ѝ бутам еден голем прст во око...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Градите му се расцепени, цревата истурени в панталони.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Бидејќи разликите се релациски, по признавањето на феминистичкото стојалиште, станува можно да се помести вниманието врз разликата за да се покријат разликите меѓу жените и второ разликите кај секоја жена, т.е. расцепената природа на субјектот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Возачот, наведнат врз воланот, крвареше од расцепената глава, веројатно од силниот удар во предното стакло.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Мори, доста викаш, вели Оливера Поточка и ме трга под еден расцепен багрем...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Потоа сите заедно, и војниците и полицајците и жителите на Потковицата отрчаа на Бел Камен, а таму, спружени покрај каменот и со расцепени глави, ги најдоа Видана Јанчески и Ристана Голушкоска.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
