самофалба ж.

самофалба (ж.)

Рикаа ли тоа сите можни страсти во неговиот ум, почнувајќи од прејаденоста што понатаму ја произведуваше желбата за блуд, мрзливоста, самофалбата, лакомоста, самољубието!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Но „општите“ резонирања за империјализмот, кои ја забораваат или ја потиснуваат на заден план основната разлика на општествено-економските формации, неизбежно се претвораат во празни баналности или самофалби, како што е споредбата на „великиот Рим со велика Британија“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Потемно розе, и посветло розе, вино и жито во облакот што ја шири душата и се истура во самофалба и топлина. Розето ја сврзало мојата волја со слободата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)