универзум (м.)
Тој чип, тој лост во човекот е преземен од духовната супстанца што е содржана во универзумот, во стварноста, во земјата на која луѓето живеат.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Не можеме да ја превидиме новата порака на квантните истражувања, според кои свеста игра активна и неделива улога во она што го познаваме како физички универзум.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Обете својот морален момент го црпат од човечката вера во централната позиција на човештвото во универзумот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ми се чини дека целиот свет се свртел против мене, а универзумот ми крои заговор.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Зошто тие кои беа заборавени постанаа вечност, а тие кои очајно ја посакуваа вечноста беа засекогаш избришани од срцето на универзумот...
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Занемено, жмиркам, дремам Под мене тепих од ранки рози Мечтаам да видам уште едно сонце Два паралелни универзума во осмози Свет како нашиот, само посовршен И овој пејзаж, питорескен недовршен И овој в тревата на штурците шум И оваа роза со трн да ме боцне Ќе треба За да излезам од сопствената пародија За да излезам од сопствениот ум! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Уште една парадигма на природниот универзум, на која човекот мораше да се прилагоди, а не успеваше.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Даниел се движеше со голема брзина во својата сопствена орбита, една во универзумот на другите, сите јуреа кон дестинациите и кон судбините што не беа нивни избор.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И во двете димензии романот е еден од најдобрите начини да се види уништување на идеолошкиот универзум, затворен и суров, но без да се каже било што директно, и тоа е што ме воодушеви во ова дело...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И сѐ што се случува на тоа патешествие низ животот секој со сопствениот к’смет и табиет е непознато, симболи, пораки и вистини на непроговорени јазици, само времето ќе ја открие нивната цел, ќе одживееме и ќе отпловиме некаде во вечноста, во утробата на универзумот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Затоа вдахновено проповедај:
едното е поделено на безброј
цареви и арлекини
скрбни и среќни
нееднаквоста е врховно начело
на Целоста, универзумот луминозен
сферичен, фокусиран
нематеријално материјален
а ти кој посматраш, сфаќаш:
генијот е разорна будност на супстанцата
ѕвезден јазол на белузлавото јајце
знак за дослух меѓу телесата
данте, шекспир – параболи!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Две птички... на црешово стебло во густите цветови, милувки Две птички сиот универзум е со нив...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Човекот е мал универзум. Универзум во кој сѐ се пренесува, ништо не загинува.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Како антиципација на модерната квантна физика, неговиот модел на светот е необјаснив универзум од бесконечни пермутации и рекомбинации.”
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Таа лежеше таму, и нешто во неа веруваше дека времето не е само бескрајно самоуништување, дека универзумот, сиот тој простор што се протега околу нас до точката непоимлива за нас, не е само една огромна касапница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Таа не умира, нејзините тајни, вешто едрат, низ универзумот во нас и насекаде околу нас.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Тука е нивната грешка во сфаќањето на картузијанскиот субјект како ултимативно антропоцентричка идеја, додека всушност со растеж на картузијанизмот и со него поврзаната коперниканска револуција, субјектот ја губи својата вкоренетост во природата како и своето средишно место во универзумот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ова е универзум каде нема спокој. Единствено е важно да бидеш среќен.
„Курвите на ѓаволот“
од Елена Велјановска
(2013)
Во текот на моите дипломатски години се најдов во Типаза и Картагина, двата доминантни топоса на медитеранските екстази и историските негации кои се во генезата на филозофијата на апсурдот во универзумот на Албер Ками.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
„ Но целиот универзум е надвор од нас.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
