фосфоресцира (несв.)
Нечисто зеленило фосфоресцира од испупчените очи. Колку е покорен овој поглед на зелените очи!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тоа е чудна глетка: нож по кој блескоти разлеаната крв на сонцето и глава, на која вивти војнички фес, мустаќи набабрени, свиснати, што фосфоресцираат и сето тоа бавно се ближи кон него.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Така човек се мрда по темнините и форфоресцира на мрачното дно на стварноста, осветлувајќи ја својата темна патека со сјајот на тие букви.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
