често (прил.)
Одавав необичен мирис и често неконтролирано мокрев.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тие ми држат стража пред светот, често несигурна, толку опседнати со себе си, што забораваат на човека.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Многупати другарував со ГРЕВОТ со тој бесрамник и подлец знаеше да ме излаже често а јас да му верувам слепо
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Често доаѓало до кавги и тепаници...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Често очите ми се замаглуваат и запирам...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Дали често мастурбирате? (Пауза.) Јас, да. Петпати дневно.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Кога потоа ги гледам тие артисти во некој филм на телевизија не можам да сфатам дека навистина тоа со своја рака го напишале специјално за нас и често ја гњавам мајка ми да ми раскажува кој од нив каков е во живо.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се мразам што егото незнам да го скротам за секое срање газот да го потам се мразам себеси што Бог го разочарав и погана уста што често отварав
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Срнчето многу често знаеше да потскокнува од задоволство по таа топла просторија, а Змејко везден ѝ се смееше на таа врашка игривост, живееше само со тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И учителката, со својот внимателен однос кон мене, често ме потсеќаше на тоа страшно, и јас не можев да внимавам на тоа што го предаваше.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Увидот е критична фаза, кога решенијата често се јавуваат “во вид на блесок”, и можат да бидат проследени со големо восхитување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Колку често и по кој систем Полицијата на мислите се вклучува на кој било екран можеше само да се нагаѓа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ме запозна со сестрата НАДА со неа често кокетирав сакаше да бидеме пријатели сѐ дур смртта нѐ не раздели
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Го беа избањале и му дозволуваа да се мие релативно често во еден тенекиен леѓен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„И зборот кога е во тесен чевел“- сигурно притиска однатре, глочка, често попречува во слободниот од кон слободата, сѐ додека не се искаже, преку песната или пак некоја друга творечка форма.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Не случајно народот ја изрекол поговорката што често можеме да ја чуеме: „Времето е пари“.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Саркастично, еден од начините на надминување на дискрепанцата помеѓу законски даденото право и фактичкото кршење на тоа право доста често се надминувала или барем се намалувала преку усвојување промени во законската регулатива кои резултираат со намалување на правата на работниците.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Старецот, често, пред да се прибере на починок, во убавите денови знаеше да поседи на тоа трупче, да ги гледа ѕвездите и да влече чадови од своето луле.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Во неговиот стан под керамидата беше влажно и студено и затоа често настинуваше и боледуваше де од кијавица, де од грип или од некоја друга болест.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Сѐ уште не може да го сака животот помалку од литературата, иако често барал дополнително задоволство во книгите (и читањето) во однос на своето немалку возбудливо секојдневие.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
