автоматски (прид.)
Партизаните на ДАГ се спуштаа по стрмните планински удолници и густите шуми и на приодите пред градот паднаа во минските полиња и беа пречекани со урагански митралески и автоматски оган.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Келнерот го послужи со млеко и пак се сврте кон автоматската каса.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Истовремено се слушнаа долги митралески и автоматски рафали од кај границата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Понекогаш го вадам твојот автоматски пиштол од мојата торба и преоѓам со палецот по мазниот, евтин хром.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И наеднаш - истрел и по него долг автоматски рафал.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од него излезе автоматско стенкање.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Претседателот имаше широки рамена и Змејко гледаше како виси со цевката надолу неговата прекрасна автоматска пушка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Подобро се сеќаваше на ненормалните неспокојни околности од тоа време: на повремените тревоги поради воздушните напади и на криењето во ходниците на подземната железница, на купиштата урнатини на сите страни, на неразбирливите прогласи излепени по уличните агли, на бандите млади луѓе сите во кошули со иста боја, на огромните редици пред фурните, на повремените престрелки со автоматски пушки во далечината - над сѐ, на фактот дека никогаш немаше доволно храна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ги осветлуваат само светлечките куршуми на митралеските и автоматските рафали.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Пред нас стоеше сликата на Грамос и на Вичо што красноречиво ја опиша Високиот, слика многу поголема отколку што беа нашите мечти, а во ушите имавме одзвук на бомби, митралески и автоматски рафали.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Следат говори, следени автоматски од аплаузи, па почнува програмата на најдобрите состави.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И во суштина, иако не беше употребена за ниедна од тие цели, туку само за автоматски процес на производство - произведувајќи добра кои понекогаш беше неможно да бидат дистрибуирани - машината навистина и значително го подобри животниот стандард на човечкото суштество во еден период од околу педесет години, на крајот од деветнаесеттиот и почетокот на дваесеттиот век.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И додека родителите спиеја не знаејќи што се случува, и додека куќата спиеше, со сите свои автоматски пекачи и прислужници, и роботските чистачи во своите електронски сништа, јас бев загледан во блескавите зрнца на метеорскиот прав, кометината опашка, и органското тло на далечниот Јупитер, сјајни како и самите светови што ме влечеа на илјадници километри во вселената, со страотно забрзување.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Претседателот пукаше. Пукаше тој од својата автоматска пушка, со чија што цевка пред малку беше го здробил стаклото.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Значи, малиот другар кој божем мене ми се додели автоматски, зошто бившиот спортист, нели, беше со Лима, не беше многу убав, но беше некако мил и водевме интересен дијалог.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Или хероината од бајките мора да биде убава, нежна, и да, русокоса, што значи автоматски лесна за манипулација, наивна и - глупа.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Поаѓајќи од еротската желба упатена кон објектот на љубов, којашто го организира психичкото функционирање, сексуалниот однос доведува до празнење кое не се исцрпува само во полето на волевата туку и на автоматската моторика, која ја подразбира мазната мускулатура, ендокриниот и кардиоваскуларниот систем.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Месинџерите автоматски се мултиплицираа, се заинаетив и решив да ја сменам автоматската опција.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Невротичниот пациент, којшто на некој начин се определил за еротското тело наспроти автоматската активност на своето соматско тело, или подобро речено, којшто одлучил да допушти тоа соматско тело да функционира единствено во корист на неговото еротско тело, често има тегоби поради постојаните противречности меѓу инстинктивните сили и нагонскиот живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Не треба да заборавиме дека двигателот на дејството на Мајсторот и Маргарита на Булгаков е анегдотскиот заплет, то ест автоматското, магиско извршување на желбата или наредбата (сеедно) да се „оди по ѓаволите“, поради што се менува временско-просторниот континуум.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
