академија (ж.)
Со два класа трговска академија одвај ја носи главата на рамена.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Академици: Сите членови на Академијата се старци и носат на главите абажури од зелена свила!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Патот од студентскиот дом до Педагошката академија и читална ѝ беше вообичаен.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Средното образование го оформи во Битола, дипломираше на Педагошката академија во Скопје.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
За композиторот на музика на удиралки секој звук е прифатлив; тој го истражува „немузичкото“ поле на звукот кое академиите го забрануваат и тоа во онаа мера во која е тоа можно да се направи мануелно.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Во 1900 год. тој учествуваше во „Македонската експедиција” на Руската академија на науките што го посети и родното село на Мисирков Постол, каде што се сретна со својот студент и ја имаше неговата помош и соработка.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
„Повеќе би сакал да сум на академија, отколку овде да ме заебаваат секој ден.“
„Малиот дожд“
од Томас Пинчон
Филмот што Вендерс го снимал како возач, ја добива Златната палма во Кан 1984 година, наградата на Британската академија за филм Бафта за 1984 година и многу други.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Познат српски прозен писател, историчар на српската книжевност на XVII–XIX век, стручњак за барокот и за симболизмот, преведувач на Пушкин и на Бајрон, универзитетски професор и член на Српската академија на науките и уметностите од 1991 година.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во времето кога „Танцот со волците“ конкурираше за наградата на Академијата, оние кои навистина сакаа да бидат во тек со настаните знаат дека учеството во ова веќе започнато национално преиспитување зависи од нивната идентификација со оние „другите“, маргинализираните.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во меѓувреме ја добива Златната роза на Американската академија на уметност и книжевност. Burroughs е класик, џин на авангардната уметност кој смее да го гледа сопственото прогласување за светец.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Бил член и на Македонската академија на науките и уметностите.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Борбен тип, студирал полициска академија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Резултатите требаше да стигнат од Военомедицинската академија во Белград.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Студентка. Студирам на Педагошката академија во Скопје, одделенска настава.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во Софија завршил и Театарска академија, на отсекот за режија, во 1944 год.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Та нели е на Воената академија и веќе е поручник во една од тамошните касарни.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Режисерот почетник, постарите актери од дилетантските (или аматерски) дружини и помладите актери и актерки со штотуку завршена драмска академија и на пат кон поголемите театри и поугледни сцени.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Сите надежи на баба, за заминување на семејството во Турција и тамошен прифат, почиваа врз моќта на нејзиниот прв братучед Али Фетхи, по мајкина линија, кој по завршената воена гимназија во Битола (со Мустафа Кемал, негов најблизок, доживотен пријател) и Воената академија станува воено аташе во Франција (1911), потоа амбасадор во Софија (1913), крај Мустафа Кемал кој е воен преставник на Османската империја, потоа премиер на Република Турција, кога Мустафа Кемал станува претседател на Турската република, па потоа амбасадор во Франција, амбасадор на Турција во Велика Британија, па Претседател на Парламентот на Турција, Претседател на првата Либерална партија (1930), во обидот да се организира мултипартиски систем во новата Република.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Посебно ја ценам поетската слика што ја продолжувате на вашето семејно огниште: една вистинска Академија!
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
