вратница (ж.)
Кога се приближи, се најде пред голема тешка порта со вратниче на едната пола широко колку човек да се протне низ него.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Некои стануваа и го затвораа пенџерчето на вратничето од ќумбето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Вратничката се затвори и џуџето веќе не го видов.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И така отидов од градината и камен тежок врз вратничето кладов и трње на појасот ѝ обвив.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Или штути со очите некое вратниче во мракот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И во темницата скржаво ќе ги подотвори нозете, небаре вратниче од кафез со диво пиле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така ќе одат со собрано срце, со запрен здив, да го затворат вратничето од ќумбето за да не пушта светлина во собата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дури некогаш доцна тие ги изнајдоа во себе и зборовите и прво прошепнаа по нешто тивко и скришно само за себе, додека по подот си играше одблесокот од вратничката на разгорената печка, која баботеше и потплуснуваше со металот што се усвитува.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога Крсте излезе низ малата вратничка, а Нешка се наведе да се појави да види дали некој не ќе го види оти од нив излегува, овој ја исползува нејзината положба, ги бакна своите четири прсти на десната рака и ѝ ги залепи на левиот образ.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Широко ја отвори вратничката, што беше натрупана високо со снегот однадвор и не мораше да се оддалечува многу за да подзастане и да гледа како мочката пробива црвеникава инкаста дупка во снегот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Добро задишен и спотнат тој се најде најпосле пред вратничето од лозјето.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Мурџо и Пелагија во исто време ги насетија и заедно стигнаа пред вратничето за да ги пропуштат внатре.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Првин го откорнува вратничето, го бувна и го откорна, па удри во стежерот. И него го заниша и го спрпелка матицата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сигурен дека кучето не може да излезе надвор, Бошко го фати клепалото на вратничето и затропа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Времето му минуваше незабележливо во таа отпуштена зачеканост, во која одблесокот од вратничката на печката ја исполнуваше собичката со илјадници трепети на црвените сенки и полусенки од чија игра стануваше пријатно топло. И Белата Долина почнуваше да се буди.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Истрча низ вратничката и се закопа до натколениците во снегот, а со секој дел од своето тело просто како да го впиваше во себе дишењето на таа единствено вистинска, топла и миризлива југовина, што го поземаше во своите заплиснувања и го омекнуваше сиот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тивко ја затвори вратницата. Се насмевна. Поткровјето беше мирно како буроносен облак пред луња.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Бошко тропна уште еднаш, но дури на третиот пат некој ја подаде главата низ вратничето.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Старата ја отвори вратничката но во тој момент се исправи пред мајка си Толе и му се овргали на Муарема.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Дури сега му текна дека го остави вратничето отворено.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
