доликува (несв.)
Затоа не дочекуваме старост каква што им доликува на луѓето.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сите велат дека таа работа не ми доликува.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Оди си спокојно на училиште. Ќе ја испратам јас како што ѝ доликува.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Ама, одгласот на некогашното заречување ќе му дојуреше како неканет гостин, ќе му сржеше: „Внимавај, не ти доликува тоа!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Кажувај, - ми нареди строго и со значаен призвук во гласот, како што им доликува на мажите.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Во такви часови, додека лазарски се исправувале со нејасни радувања, очите им се изострувале како и што им доликува на умните.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Фала му на светиот дух, не мора повеќе да го слушам она папагалско повторување veni, vidi - vici ... кое ни мене не ми доликува - повторно помисли Мо.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Почнав да се облекувам многу попримерно, точно како што доликува на струката.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
„Од непознати далечини“, спокојно и строго а така и им доликува на умните, вели вториот раскажувач: „Да го истопи мразот на земјичкава за еден нов живот, за овој нашиов.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Крстен е. Ќе го закопаме како што му доликува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И таа негова смиреност, што не беше нималку слична на неговото однесување кога порано се гледаа во присуство на Атиџе, и таа го издаваше бегот: знаеше тој, знаеше зошто се тие тука, и бидејќи се беше обезбедил, покажуваше сега расположение што не му доликуваше на неговото убаво лице.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Уште се сеќавам на некои фрази од нејзиниот говор што не му доликуваа на девојче, туку на старица.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Море, ајде магла оттука, препушти му го местото некому кому тоа му доликува!“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Рекле дека ќе побараат од некој гратски владика друг поп, онаков каков што им доликува.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се чекорело тетераво, никој не седел на двоколка, дури ни чкрботливиот Симон Наконтик - Господи севишен, повторувал, зошто не останав дома и не си го чекав на ониште судниот ден како што им доликува на причестените старци? - а Арсо Арнаутче, со секакви шамии врз окото преку кое минал турски јатаган, се потпирал со рака врз ѕидот на двоколката и само со една голема и засолзена црнка гледал во призрачноста на случките што останале на патот, најмногу во последниот настан во кој загинал од две стрелби пркосниот Борис Калпак.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во прво време секако треба да стигне вест во Македонија дека дедото Костадин, кој им овозможи на многумина да се вратат во дирата на дедовците, е веќе кај дедо Господ и ич да не се сакалдисува баба Петра оти на тој свет е испратен со сите почести, дури и со биење на камбана како што доликува во христијанскиот свет!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Како што доликува, пораката беше уредно потпишано и тоа од една моја стара пријателка.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Сакам само да знам дека ќе го чуваш како што доликува, дека ќе живееш достоен живот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
