лажно (прил.)
- Прекина, запали цигара, испушти сивкаст чад низ нос и продолжи: - Значи живи цели кои можат да бидат откриени, цели кои можат да бидат покриени, значи лажно скриени, подвижни или одеднаш ќе се појават.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Доверливо му пришепнале на попот дека бригадата ќе почне да го чисти со огнена метла градот, од сивите германски касарни на Кале кон плоштадот под камениот вардарски мост, којзнае од кој ден запоседнуван од лажно сакати просјаци и секакви измамници и безработници со очи на кондори.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
3. Тој што со намера за себе или за друг да прибави противправна имотна корист ќе доведе некого во заблуда со лажно прикажување или со прикривање факти или ќе го држи во заблуда и со тоа ќе го наведе да стори или да не стори нешто на штета на својот или туѓ имот – ќе се казни со парична казна или со затвор до три години.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Хоризонтот да го надгледува
низ лажно темниот процеп, насамо.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тоа беше лажно сеќавање. Ја оттурна сликата од сеќавањето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Лажно се тешев. Времето минуваше во ново одложување, пред новите дипломатски настани!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Од дефиницијата од речникот можеме да видиме зошто некои луѓе кои ја употребуваат метафората „разговор“ тврдат дека не се експерти - што се надевам е лажно тврдење.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Бевме повикани откако Стефан Лествичник, кој во очите на логотетот, по она лажно видение допрва требаше да се искачува по скалилата на славата и почеста, му беше раскажал на управникот дека отец Кирил фрла хула бесчесна врз зборовите и се свртува кон гласовите како кон идоли.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ова беше првото излегување на Рада од нејзиното лажно патешествие во Америка. ѝ дојде како олеснување, како издувен вентил од кој требаше да излезе сето негативно што со месеци се натрупуваше во неа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Многу години пред да го напише „Мојсеј и монотеизмот”, брат ми со мајчиното млеко ја вцица и горкоста на изгонетите од земја во земја, на проколнатите заради различната религија и различното потекло, на горените на клада заради тоа што оние другите, кои се сметале за правоверни, со векови лажно ги обвинувале дека фрлале отров во бунарите, дека предизвикувале чума, дека правеле договори со ѓаволот; уште со млекото на нашата мајка тој го имаше примено во себе тој горчлив вкус.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Човек кој го победил своето лажно его.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
И ден потоа ќе ме боли секој поглед рамнодушен, секој збор обичен, секоја ладна прегратка, погрешно и лажно искажана љубов.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Но таман ќе заклучите дека е лажно кога од некаде пак ви доаѓа идејата дека тврдењево мора да е вистинито. Пробајте и ќе се уверите!
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Лажно е времето, лажни луѓето. Не одеше поинаку.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Размислувајќи ја согледуваше вистината: можеше со грстови да расфрлува околу себе туѓи пари, да пие и да крши купувајќи и музика и лажно пријателство по крчмите и пак да остане со темно и врело чело - болен заради болеста на брата си и смешно несреќен без Јана.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Како резултат на сето ова на крајот се добило тврдење кое веќе не вели: „Ова тврдење од теоријата на броеви е лажно“, туку: „Ова тврдење од теоријата на броеви не може да се докаже“.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се чини дека Дерида сака да објасни дека Теут ја одразува приказната за Тот, и дека неговото присуство кај Платон влегува во рамката на одредена структура на западната мисла, онаа според која пишувањето е осудено како лажно и изведено, наспроти гласот, за којшто се мислело дека претставува извор, пренесувач на вистината и носител на „присуството“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На бела постела, црвени траги, лажно иницираат... вжештено пријателство, со избришани емоции... и сенз...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Месечината беше полнолетна, лажно невина курвичка – мамеше.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Низ неговиот живот како војаер минав, конечно и јас воајер (набљудувач), одамна лажно прекорен, на вистината станав.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
