момирок (м.)
Сум ги испуштила ножовите и момирокот од раце и на нив сум седнала.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ни дадоа по една грутка момирок и по два ножа и ни покажуваат што треба да се прави, како да се работи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И момирокот што го добивавме за обработка идеше таму.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Брзал кон куќа со гнил дел на чардак, тврдина на стаорци или човечко дувло од плитар што не можело да има поинакви прозорци освен од парчиња момирок врзувани со олово во несигурната рамка на квадратот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дали смртта си ја закажале преку некое парче момирок или по некој друг пат, што се вели, по друг телефон.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со едната рака засекуваш танок лист од момирокот, а со другата го поземаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тестото спласна, острите светилки во многуте очи изгаснаа, далеку планините беа меки и проѕирни лисја момирок и покриени со водникавомлечна пара.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Дали момирокот или ножот ѝ се лизга, го испушта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Бригадирите викаат, а ние се грабаме за момирокот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Ах, ти македонски сволоч, слушам зад себе и ми испаднаа листовите што ги цепам од момирокот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Момирок со запенета насмевка. И зборовите ѝ беа проѕирни.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ќе одберат некое помазно парче момирок и ќе напишат: ,Бидете здрави и поздравени". ,Чувајте се за нас, ние копнееме за вас". ,Ве мислиме како свои жени". ,Ако ве среќаваме на сон, зошто да не ве сретнеме и на јаве".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Лист момирок сум и се проѕирам и можам да видам во себе мртов звук.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Пред мене стоеше таа - танка и проѕирна како најубав лист од момирок.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Момирок, по наше.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
