патека (ж.)
Коњските копита рамномерно во забрзан кас удираа на каменестата патека.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Погледнав низ прозорецот, зашто слушнав стапки по патеката.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Но не спомна која патека низ срцето врви и каква река тече таму и кој дивеч доаѓа на поило.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Ме охрабрува само еден страк трева што се подава од една пукнатинка меѓу поплочената патека пред скалите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мајка ми седнала на седлото пред војникот а коњот во кас го пресекол полето и тоа по оние тесни селски патеки по кои и воловските двојанки многу ретко заскитуваат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Го гледав како со одлучни чекори се оддалечува по патеката со мирисливи липи.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Ништо не ќе го вознемири толку споменот како допирот со добата во која не се влегува повторно Плачот нема сенка. Патеката нема сенка.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Градско девојче, некаква Елена, доаѓа и да ги дели со нив деновите, да ги гази истите патеки, да се мие во истото поточе...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Од изворите натаму се следеше една стара патека која наместа се губеше и машината мораше да си прави наново терен за копање.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И тие веќе како договорени се упатија кон долгата патека покрај паркот под Тумбекафе низ кое пролетта тукушто ги беше расцутела јоргованите.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Без престан капат лисјето врз земјанките, ги полнат патеките меѓу нив.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сешто може да ти текне на враќање: и дека владетел на планините е она страшило од птица, плус змија ѕвечарка и дива мачка, кое што те посматра со ледените камени очи уште од првата ти стапка по Светлата патека.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
На потомците им остави лози натежнати од мака, а и мртов смогна да им даде ишарет - колку многу ветер и магла имало на Клиничките патеки на власта.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Колата со две тркала ја промени патеката на движењето.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Се движеа по камената патека кон влезот на куќата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во прегратките да ми спие сонот на бесмртноста, танцот на самовилите да ме води на свети места, а јас нежно да чекорам по невидливата патека на вечноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Чекорејќи сам по полската патека која се извиваше меѓу групата ниски грмушки, спонтано ги свлече кошулата и маицата.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
На сон Севда се најде в црква. На патеката меѓу гробовите по која жените се враќаа од црква со запалени свеќи и се раштркуваа меѓу гробиштата секоја одејќи на гробот на својот близок да му запалат свеќа.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Можеби со упорноста на зборовите Помеѓу коровот ќе издлаби патека По која ќе посакаш да поминеш и Ти.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Лево од патеката се извишуваат голи и распукани карпи.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
