плави (несв.)
Но тие не беа веќе оловни војничиња, беа растопено олово, само од себе несопирливо понесено да плави сѐ околу себе.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ама мразот само се топи, ме плави и ме прелева.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Чукам со пиралката и ги плавам алиштата мои и од Јона, се наведнувам, а мачно ми е.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама си ја терам работата: ги плавам алиштата ги цедам, ги спростирам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
I Куќите од селото се раштркани која каде: едни крај езерото, други крај реката што слегува од планината и тече низ селото; реката е суводолица: лете коритото е празно, исушено, како оглодана риба; во пролет и есен водата надојдува, плави, луничи, бучи преполнувајќи го коритото и влечкајќи со себе сѐ што ќе најде по патот, се разлева, ги подлокува трапчињата, сокаците, ги урива мостињата и плитарите од плевни и кошари и ги влечка со себе растурајќи ги во езерото каде што се влива; луѓето трчаат по реката и си ги собираат во езерото однесените работи: греди, штици, каци, ношви, буриња, кошови, сандаци, и по некоја живинка што не се удавила; вртат со чамци, ги собираат или ги туркаат кон брегот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Планот на париското метро ја одредува со својот мондријановски скелет, со своите црвени, жолти, плави и црни гранки пространата но сепак омеѓена површина на исфрлените псеудоподии - а тоа стебло е живо дваесет часа на секои дваесет и четири, немирниот хлорофил протекува низ него со точна цел, ту се симнува на Шатле ту се качува на Вожирар а ту преседнува кај Одеон за да продолжи до Ла Мот-Пике, двесте, триста, кој знае колку можности за комбинирање за секоја кодирана и програмирана клетка да може да пристапи кон еден сектор на дрвото и да се промолкне во друг, за да излезе од галеријата Лафает и да остави пакет со пешкири или некаква ламба на некаков трет кат од улицата Геј- Лисак.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Дождот го мие, го плави, а тоа уште потклоцува, замалува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некое спокојство, измешано со сонливост и умор, го плави однатре од утробата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- И во Југославија сите беа еднакви. - Ебано еднакви у плави униформи.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
