преде (несв.)
А месото на фронт, кожите им ги продадоа на трговците, а волната со месеци ја перат жените, а во бараките ја предат и плетат чорапи и фанели за оние што се на боиштата...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ајде, да бидам малку и пристрасна; можеби е глупаво ова што ќе го речам: можеа и да го исмејуваат тој Голем Тодор, можеа и да му измислуваат какви било прекари, ама Голем Тодор беше навистина поголем од приказните што се предеа за него.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Болката во месото на неговите пет вретена предеше црвени кончиња. Крвавата преѓа се затегнуваше и прскаше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Белиот мачор се печеше на сонце под стреата и задоволно предеше.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Белиот мачор се печеше на сонце под стреата и задоволно предеше.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
19. СИТЕ ДЕВОЈКИ ДОБРИ СЕ, НО ВО ЗЛИ СЕ ЖЕНИ КОТАТ - од памтивек таква преѓа на седенките се преде.
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Во неа веќе ги снема вечната топлина и светлината, добрината и тажниот поглед на Богородица прел која секој ден и ноќ без престан гореше маслениче. Сега угасна и тоа.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Јас преткам со рацете, а тој се смее.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како брат ми Митре, да му се миросаат коските и Господ златен да им отсече и раце и глави на тие шо го заклаа... - се прекрсти баба и потоа ја дофати фурката и почна да преде.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Митко е ученик и седи на масата. Од својот буквар учи стихотворба и гласно чита: Маче мое, галено, со муцунче шарено, мирно ти ми седи и потенко преди.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Сеедно, оние двајца и да станале, без љубопитност за одамнешните судбини да го оставеле, тој ќе продолжел да преде со атрофираниот баритон за лично задоволство.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пет часот. Некаде во куќата часовникот одекна со тивок, музикален глас: Пет часот, пет часот, времето се топи, пет часот... а потоа и натаму предеше во тишината.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
В'ната не ми е попарена ошче, та за влачење, предење, ткаење, којзнае кога!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Толе ја навали главата на нејзиниот скут и само преде како маче кога му ја мазнат опашката и го прашаат „писо мацо — дреме ли попот".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ги научи сите занаети, како самоук, од потстрижување на децата, до плетење и везење, зашто да преде и да ткае имаше положено уште во младоста, како и сите полски работи, со алатки од феудализмот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
По цела ноќ, по цел ден, само не задевај го, тој ќе лежи до огништето или ќе се сонча на прозорот и ќе преде.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Уште малку до половината, и неговите распалени мечти можеа јасно да го замислат нејзиното сладосно мрморење како на мачка, нејзиното предење.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Чаршијата и така е терезија на слабостите човечки, на мајтапи и подбивки, ама и дувло на божемни силници кои дома тенко предат како мачори.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
- Ти секогаш си ми умна, снао моја, како што е редот. И кроце одиш, и тенко предеш.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
- Па - живна Циљка - јас знам да плетам, да готвам, да предам, да молзам и да правам урда и сирење... па, знам скоро сѐ што се прави на село...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
