раздразлив (прид.)
Затоа и беше горделива, лесно раздразлива, оти гордоста доаѓа од слабоста, од недостигот на верба во себе.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Таа негова немоќ да продре подалеку од стварноста во која живеат луѓето во него предизвика таква тензија поради која тој почна да станува раздразлив, додека таа во тоа време почнуваше да дејствува сѐ посмирено и постабилно.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Пред него беше нашиот вујко Косров, огромен човек со калеша глава и со најголеми мустаќи во долината Сан Јоаким, човек толку буен по темперамент, толку раздразлив, толку невнимателен, што секого го запираше да зборува со рикање.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
