разигрува несв.

разигрува (несв.)

А кога ветрот ќе ја разнишаше долгата коса на палмата, фикусот ги разигруваше длабоките корени.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во зениците се разигрува пламенчето и низ набабрените солзи го гледа замаглениот лик на Богородица.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се разнесоа песните за Антица, за Деспина, за Караѓуле и за други охридски мераци што копаа по срцата и ги разигруваа до поулавување...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Се откинува листот и мислиш право в дланка ќе ти падне, а додека го чекаш, поддувнува ветер, го разигрува и префрлува меѓу земјанките, на патеките.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Молк завладеа и само искрите и пламенот во огништето се разигруваат и ту ги лулаат, ту ги издолжуваат и скратуваат сенките раздвижени на ѕидот...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Беше една таква радост во него, што тоа сега разигруваше околу таа раштркана солца на подот, живо помрднувајќи со опавчето и кружејќи, без ниеден миг да ја одлепи муцката од тоа место на подот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во оџакот одново се разигрува пламенот, баба ја остава фурката и стана.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)