решлив прид.

решлив (прид.)

- Немој така, - ми вели еден Турчин фаќајќи ме под рака. – Проблемот е решлив, - ми вели тој, - само што ишмилет живее овде.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Но, социјалните безизлезности, само по себе, со тешко решливи дури и за возрасните!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Идните проблеми беа нумерирани, поголемиот дел станаа решливи.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Поетот сепак го измачува еден проблем кој навидум се чини решлив.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)