сетува несв.

сетува (несв.)

Нејзината црна коса така слатко го допира, што тој се сетува за убавината на второто цутење на вишните.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се сетува за писмото, го отвора и чита.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Павле скоро повеќе го сетува одошто го чул. Му станува јасно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Но сетувајќи дека постарата сестра ја стрелнува само со крајче од окото, придава: - Си можела сепак, Мими, да му донесеш некоја играчка, барем од две илјади динари.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сликарите се отворени и во недела претпладне, - се сетува Соколе.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)