скокотка (несв.)
Папратта само ни крцка оздола и нѐ скокотка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ни се нафрла по голите меса и нѐ скокотка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Гудало од слатки нерви се скокотка и се игра со некаква виолина.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Прилично тешко ги утврдуваш разликите што ти го скокоткаат љубопитството, отворено ми се ругаше.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Влакна од нејзината коса го скокоткаат и му го бара погледот во ретровизорот преку којшто разговараат и се договараат со очи.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ме скокотка со тревка под носот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
II Денеска со нетрпение чекавме да влеземе в училница. Радоста нѐ скокотка и сите како пчели брмчиме и врескаме.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
бати пасошите нели Македонија е слободна, а народот со лева рака се крсти и се чуди што ни стана, да не се јавило некое непознато беснило што нѐ скокотка и нѐ тера на смеење, ама од Македонија еден излегол, а цел свет дошол на тепање, што не се тепаат кај нив, ама на туѓо гумно и на туѓ газ не боли толку многу, и така радоста ни беше пуста, се враќаме преку туѓа земја, првин во Варна: војска, војска нѐ опколува и еден по еден нѐ пушта низ страга, ко овци на молзење, 117
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сигурно ги скокотка водата и грагорат штом толку скокаат војниците на песокта.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се обидував да му објаснам дека тоа не е нормално, дека е целосно лудо; дека не би можела да издржам, дека ме скокотка, а тој рече: „Да не те понижува, можеби?“, и јас, во тој момент знаев, бев сигурна дека Јан Лудвик не е дојден туку-така и дека одмаздата, без разлика колку тој се преправаше дека е рамнодушен кон сѐ што му се беше случило, сѐ уште тлее во неговата душа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И нема, велат, ние да киснеме во вода до колена, а ги со жената да се скокоткаш в постела.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Униформата му тежеше на рамениците, тротоарот му ги скокоткаше табаните, дури и отворањето и затворањето на шаката му претставуваше напор од кој крцкаат зглобовите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ги скокотка нешто, ги тера на смеење, ама не можат да се насмеат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сонцето биеше во нив, потта му го скокоткаше лицето. И му дојде мисла...
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше можно, дури помисли така зашто одвреме навреме нешто како да му ја скокоткаше ногата - како да има и некое поголемо парче корка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кикотот на јатото црни пиони, што меѓусебно се скокоткаат гледајќи во кралицата со надуениот мев, ме бутка кон најистурениот агол на таблата.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Децата се разбудиле и се задеваат во постелата, се скокоткаат, се смеат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Редици црни скелети чекаат погрдни клевети, пред вратите преполни ги скокотка гладта на ѓаволовите усни вековни.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кафеаната се полни со луѓе. Запарност и чад луто му ги дразнат зениците и го скокоткаат грлото.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Траеше тоа бесконечно долго; најпрвин ме скокоткаше, и јас се извлекував од под него, но тој постојано ме враќаше назад, нималку нежно, со грубите раце, и продолжуваше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
