собрание (ср.)
Во посебно сеќавање ни остана на сите присутни амбасадори од стотина земји предавањето на тогашниот Претседател на претседателството на СФРЈ Лазар Мојсов и претседател во еден период на Генералното собрание на Обединетите нации. Го сметаа за еден од великаните на југословенската дипломатија.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Беа прочитани и протестни писма упатени до претседателот на Владата на Собранието на Република Македонија и до Министерството за урбанизам, градежништво и заштита на животната средина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
На собранието беше потпишана молба, и тоа со одушевување и од сите присутни, па возбудата се пренесе низ цел град и радоста беше бескрајна поради еднодушноста и премавнувањето на разногласијата, зашто не само Власите туку и сите други кои се спротивставуваа спремно се потпишаа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Се наоѓам во новиот пратенички состав во собранието на Македонија.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Сопственик на мрежата беше синот на претседателот на Националното собрание.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Беше избран Президиум на Народното собрание кој на 16 април ја именува Првата Влада на федерална Македонија, кооптира нови членови во Народното собрание и именува членови во Федералниот суд на Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Наместо да биде украс на парламентарната зграда и доказ за педантноста на малата балканска нација, собранискиот тревник беше домаќин на бизарниот излет на неговите политички противници.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Околу стотина луѓе седеа на тревата пред собранискта зграда, онаа истата за која што тој инсистираше редовно да се коси.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Според него тоа значело дека „работата на собранието ќе ја следи партиската лиинија и спрема тоа ќе ни даде непристрасна јасна индикација за тоа што е таа“.304
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Поради братовото влијание, кој беше на високи позиции во здравството во Републиката и во Федерацијата, прво како министер, а потоа и претседател на Собранието на Македонија, од неговите колеги беше формиран и посебен медицински конзилиум кој требаше да направи сѐ Мајка да се спаси.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Претседателот на собранието даде пауза.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во бифето гужва. Ако собраниската сала беше празна, во бифето веќе имаше двотретинско мнозинство.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
„Во Одлуката за вонредни мерки на Градското собрание се пропишани три степени за заштита: прв степен - предупредување и давање препораки; втор степен: ограничување на видови горива и на дел од сообраќајот; трет степен на вонредни мерки се темели врз забрана на користење горива, затворање на одредени индустриски погони, топлани, забрана на сообраќај.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Во таа вечна трка некое одамна избледено искажување, што му го дофрлил некој делегат во Собранието, дури во овој момент му заличило на полна чаша отров плисната пред неговите нозе.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Има еден во кој што другарот Тито од страна на Сојузното собрание на СФРЈ е прогласен за доживотен претседател на нашата слободна & неврзана земја.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
А и не беше Гого таков, човек и сликар, за да му додели Градското собрание еднособен проширен стан со ателје место со балкон на последниот, тавански кат од некоја новоградба, иако на младиот сликар му останаа пусти соништа париските мансарди.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Но, нели е собранија, што ќе рече пред овие мили гостинки и одбор селанки? Не ќе ја напади, па да ѝ се смеат!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И можете да си претставите каков впечаток направи мојата реч, дури и на моноклесијата, која намерно стана по пауза од еден ден, што бев ја направил предодениот ден, кога настојував собранието да се претвори во моноклесија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Беше уште млад кога го слушаше говорот на Стефан пред собранието, но неговиот продуховен, речиси ангелски лик сѐ уште му беше жив пред очите.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Едоставно ја зеде својата девојка, бруцошката што зборуваше со очите, и ја одведе во Градското собрание да ги подадат личните карти на шалтерот за бракови и разводи.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
