церемонијален (прид.)
82 Карактеристиките на јавниот простор може да се сумираат на следниот начин: - се дефинира преку процес на исклучување (според раса, род, класа, сексуалност, возраст, попреченост) - структуиран е и ограничен со закон (и сѐ понагласено се регулира и е под полициска контрола) - претставува подрачје за политичко делување (место на протест на работниците, за правата на жените, сексуалните слободи, расната еднаквост) - служи како церемонијална сцена за државата да ја покажува својата моќ - служи како место за собирање, простор за социјализација.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Оттаму (покрај церемонијалниот повод, педесетгодишнината од победата над фашизмот) произлегува потребата овој опасен политички феномен да се разгледува континуирано и продлабочено, и на ФАШИЗАМ време да се превенира.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Македонската култура се претвора во церемонијална култура, ко свечена чета со блех музика.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
