ди (изв.)
Мајка им носеше сѐ уште топло дулсе ди мансана, благо од јаболка што мирисаше уште од далеку, а татко им се смееше и си тураше вино во чашата.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Па од стожерот до крајот на гумното - Ди! Ај! - Ди! Ај!... Врз снопјето постлано копитата удираат за да го одвојат зрното од плевата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Ѓузепе ди современи писатели од Америка и Англија да смислат Лампедуза го прими второто писмо со кое неговиот што ќе му подарат на својот колега по перо.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Се работеше за патување од пред четириесетина години, од кое денес останале само куп зборови, премолчувани во различни времиња, задржани во сеќавањето, зборови-спомени во неодгатлив неред.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Првин беа на јуриш „освоени” главните западноевропски амбасади во Тирана од илјади млади Албанци кои бараа визи и излез од Албанија.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И ние, во нашето семејство, бевме загрижени поради исчезнувањето на Чанга и судбината на нашите кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кога едната странка се повикува на исправа и твр- ди дека таа се наоѓа кај другата странка – судот оваа странка ќе ја повика да ја поднесе исправата, оставајќи и за тоа определен рок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
- Јели бре, ди ти je фирма, прашува Јоле и ја спушта пушката меѓу колена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И ова провлекување низ војските постојано ќе ја следи во животот, откако ќе го оформи своето семејство, ќе ги изроди своите чеда, и тие со неизвесна судбина на Балканот, како нејзината некогаш.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Нејзиниот центар бил во Мола ди Бари.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
